writing

Woorden Wegen

~ anneyaug ~ Een reactie plaatsen
Uit ideologie

Ontstaan duizend idealen
Ideale waarden
Je kan alleen maar falen
Als je daar niet aan kunt voldoen

In de praktijk blijken
Idealen te verbleken
In het zicht van klinkende munten
Het geweld van de alledaagse waan
Een snel verhaal, een nieuw verhaal

De echte optimist, de activist
Minder gevoelig voor poen
Laat zich door wanen niet tegenhouden
Een visioen, een visoen van idealen
Daar moet je als journalist iets mee doen

De praktijk blijkt de weegschaal
Tussen willen en kunnen
De ene kant zouden en de andere kant zullen
Van gaan maar niet wegkunnen
Staan voor je ideaal in de alledaagse waan

Ook een journalist heeft idealen
Maar blaffende honden bijten niet
Tenzij het waakhonden zijn
Die moet je niet wakker maken

– A.A.
August Poetry 2017
(Geschreven september 2016)

It is ok

~ anneyaug ~ Een reactie plaatsen

Heavy heart
Do not be sad
It is ok.

Do not cry
Do not be mad
You will be fine.

It is never too late
To start over
Try again.

It is never too late
To start hoping
For a better day.

It is ok.
You will be ok.

  • A.A.
    August Poetry 2015

Ondergaande Lentezon

~ anneyaug ~ 3 reacties

Als de lentezon zachtjes
Haar laatste stralen over
De herboren aarde laat schijnen,
De lucht geel, blauw en roze kleurt,
Wil ik enkel nog op mijn rug
In het groen gekleurde gras
Liggen en de voorbijdrijvende
Wolken bekijken, terwijl de lucht
Steeds meer donker laat zien.

-A.A.
August Poetry 2015

Guide Her Home

~ anneyaug ~ Een reactie plaatsen

Step by step she is walking closer to the edge of letting go
The silence can’t hide her thoughts
They only get louder and louder

She is trying to make it stop
Putting her hands over her ears
Whispering the words: ‘leave me alone, leave me alone’

And alone she is, no safety net
At least that is how she feels
Alone, one more step and she will fall

Fall to the ground to soak the earth with her cries for help
Filling the air with silent screams of loneliness
Far from the the rest of the world in her cage of lost
 
She is lost, because she can’t escape from the thoughts that drive her crazy
She is trapped in her world of darkness
She is lost, without anyone to guide her home

– A.A.
August Poetry 2015

Zinnen

~ anneyaug ~ Een reactie plaatsen

En het zijn jouw verwachtingen van haar die je uiteindelijk het meest pijn doen
Omdat ze anders doet dan je dacht
En je haar daarom ineens veracht
Terwijl het toch echt je eigen ogen zijn

Je ogen waarmee je alles ziet zoals je ziet
Terwijl een ander dat misschien niet
Kan beoordelen zoals jij, welke blikken
Je werpt op de wereld

Jouw wereld met jouw verwachtingen
Jouw wereld met jouw visie
Je oordelen, vooroordelen, verzachtingen
Van de wereld om je heen die daar niet aan voldoet

Je poetst weg wat liever niet van jou is
Of wat jouw werkelijkheid verstoort
Alles wat er in die wereld volgens jou niet thuishoort
Je poetst weg wat je niet kan bekoren
Zodat het niet tot je gaat behoren
Niet leuk heb je gewoon niet gehoord

En wat je lief hebt wil je juist omhelzen
Je wilt alles bij je houden, vastpakken
Voor het onvermijdelijk gemis aan je blijft plakken
Je geeft de wolk een gouden rand
Ookal is het de zesde keer dat je je brand
Maar je blijft een eeuwig optimist

Als optimist zet jij de liefde voorop
Ookal is je hart kapot, gescheurd
Alle ervaringen die je leven heeft gekleurd
Kan je altijd blijven houden van
Van het leven altijd houden kan
Ookal heb je gehangen aan de afgrond
Nooit gedacht dat je met beide voeten stond
Weer op de grond, zoals nu

Nu maak je je druk over haar
En jouw verwachtingen zo klaar
Handen in het haar, omdat je niet weet wat je moet
Maar tot dit moment heb je alles gered
Stap voor stap in de wereld gezet
Om van je problemen kansen te maken
En te geraken tot waar je nu bent
Te geraken tot wat je nu bent
Jezelf.

– A.A
August Poetry 2015

 

Ogen Dicht

~ anneyaug ~ 2 reacties

Jij bent de wereld
Waar ik naar verlang
Als ik mijn ogen sluit
Jij bent de regen
Die met miljoenen druppels
Neerkomt op mijn huid
Jij bent de zon
Die mij verwarmt
Het voelt als thuis
Jij bent de lucht
Die ik adem
Mijn geluid zonder ruis
Jij bent de wereld
Waar ik naar verlang
Als ik mijn ogen sluit

– A. A.
August Poetry 2015

Ademen

~ anneyaug ~ Een reactie plaatsen

Op mijn rug lig ik in het koude water,
Dat langzaam vat krijgt op mijn lijf.
Waar ik alleen mijn hart hard hoor bonken
en het bloed voel pompen door mijn lijf.
Geen plaats voor andere gedachten,
enkel ik die in het koude water drijf.
En dat terwijl de wereld om mij heen,
Heel even stiltaat,
Totdat het niet anders kan en
Tenslotte de ademnood toeslaat.

– A.A.
August Poetry 2015

Spring II

~ anneyaug ~ 1 reactie

Nothing more beautiful
When a day just arrives
When the world is still sleeping
People dreaming about their lives
That first few hours
The sun tickles you awake
You feel the hunger to go outside
Maybe picknick by the lake

Difficult decisions first
Breakfast: at the table or in bed?
Sunday morning consideration
Eggs: with bacon? Nice and fat
The sound of Three Little Birds through the window
The sky full of no expectations today
Reading a book, maybe a magazine
Or just you lying in the sun, all is okay

The sun rises higher, as it gets warmer
At the lake with a Corona in your hand
Some good food, friends by your side
Sunglasses on, feet in the sand

Later that evening when the sun goes to sleep
You can see a million stars
Heat of a fire, music in the air
The moment you forget about all your scars
Today your heart is quiet
And since a long time satisfied
Now go on and be careful 
Everything is gonna be allright

– A.A.
August Poetry 2015